Picea orientalis

Picea orientalis, Rize-Ayder, Turkey.
The IUCN Red List of Threatened Species. Picea orientalis is listed as Least Concern.

Taxonavigation

Taxonavigation: Pinales 

Superregnum: Eukaryota
Regnum: Plantae
Divisio: Tracheophyta
Divisio: Pinophyta
Classis: Pinopsida
Ordo: Pinales

Familia: Pinaceae
Genus: Picea
Species:

Name

Picea orientalis (L.) Peterm., Das Pflanzenreich: 235 (1844).

Synonyms

  • Basionym
    • Pinus orientalis L., Sp. Pl. ed. 2: 1421 (1763).
  • Homotypic
    • Abies orientalis (L.) Poir., in J.B.A.M.de Lamarck, Encycl. 6: 518 (1804).
  • Heterotypic
    • Picea withmanniana Carrière, Traité Gén. Conif.: 260 1855.
    • Picea orientalis var. aurea Ed.Otto, Hamburger Garten- Blumenzeitung 29: 202 (1873).
    • Picea wittmanniana Fisch. ex Gordon, Pinetum, ed. 2: 15 (1875).
    • Picea orientalis var. nana Carrière, Rev. Hort. (Paris) 63: 120 (1891).
    • Abies wittmanniana Voss, Vilm., Blumengärtn. ed. 3, 1: 1241 (1895).
    • Picea orientalis f. aurea (Otto) Beissn., Handb. Conif.: 39 (1897).
    • Picea orientalis f. aureospicata Beissn., Mitt. Deutsch. Dendrol. Ges. 15: 98 (1906 publ. 1907).
    • Picea orientalis f. atrovirens Schelle, Mitt. Deutsch. Dendrol. Ges. 29: 42 (1920).
    • Picea orientalis f. nutans Schelle, Mitt. Deutsch. Dendrol. Ges. 29: 42 (1920).
    • Picea orientalis f. nana (Carrière) Rehder, Bibl. Cult. Trees: 24 (1949).

Distribution

Native distribution areas:
Picea orientalis
  • Asia-Temperate
    • Caucasus
      • North Caucasus (Kabardino-Balkariya, Karacheyevo-Cherkessiya, Severo-Osetiya), Transcaucasus (Armenia, Gruziya).
    • Western Asia
      • Turkey (Artvin, Giresun, Gümüşhane, Ordu, Rize, Trabzon).

References: Brummitt, R.K. 2001. TDWG – World Geographical Scheme for Recording Plant Distributions, 2nd Edition

References

Additional references

  • Komarov, V.L. 1934. Picea orientalis. Pp. 116 in Komarov, V.L. & Iljin, M.M. (eds.), Flora URSS (Flora Unionis Rerumpublicarum Sovieticarum Socialisticarum) I. [Archegoniatae and Embryophyta] [in Russian]. 299 pp., Academia Scientiarum URSS, Mosqua, Leningrad. DJVU. English translation: 240 pp. [1] Reference page. 
  • Farjon, A. 2001. World Checklist and Bibliography of Conifers. 2. ed., 309 pp. The Royal Botanic Gardens, Kew. ISBN 1-84246-025-0 Reference page. 
  • Farjon, A. 2010. A Handbook of the World's Conifers. 2 vols., pp. 1–526 + 527–1111, Koninklijke Brill, Leiden, Boston. ISBN 978-90-04-17718-5. Reference page. 
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (eds.) 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul. ISBN 978-605-60425-7-7. Online edition. Reference page. 

Vernacular names

  • العربية: تنوب شرقي
  • azərbaycanca: Şərq küknarı
  • български: Кавказки смърч
  • dansk: Orientalsk gran
  • Deutsch: Kaukasus-Fichte
  • English: Caucasian Spruce
  • español: Pícea de Asia Menor
  • eesti: Idakuusk
  • فارسی: نوئل شرقی
  • suomi: Idänkuusi
  • français: Épicéa d'Orient
  • հայերեն: Եղևնի արևելյան
  • íslenska: Kákasusgreni
  • перем коми: Кавказісь кӧз
  • lietuvių: Rytinė eglė
  • Nederlands: Kaukasische spar
  • norsk: Orientgran
  • polski: Świerk kaukaski
  • русский: Ель восточная
  • српски / srpski: Кавкаска смрча
  • svenska: Orientgran
  • Türkçe: Doğu ladini
  • удмурт: Кавказысь кыз
  • українська: Ялина східна
For more multimedia, look at Picea orientalis on Wikimedia Commons.