Æþelbalding
Old English
Etymology
Proper noun
Æþelbalding m
- a son of Æþelbald
- The Anglo-Saxon Chronicle
- ...sē Ōswald wæs Æþelbalding, Æþelbald Cynebalding, Cynebald Cūðwining, Cūþwine Ceawlining.
- ...Oswald was son of Aethelbald, Athelbald son of Cynebald, Cynebald son of Cuthwine, [and] Cuthwine son of Ceawlin.
- The Anglo-Saxon Chronicle