Çubuk
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish چبوق (çibuk, çıbuk, çubuk). Named after Çubuk Bey.
Pronunciation
- IPA(key): /tʃu.buk/
Proper noun
Çubuk
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Çubuk | Çubuklar / Çubuk'lar |
| accusative | Çubuk'u | Çubukları / Çubuk'ları |
| dative | Çubuk'a | Çubuklara / Çubuk'lara |
| locative | Çubuk'ta | Çubuklarda / Çubuk'larda |
| ablative | Çubuk'tan | Çubuklardan / Çubuk'lardan |
| genitive | Çubuk'un | Çubukların / Çubuk'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Çubuk'um | Çubuklarım Çubuk'larım |
| senin (your) | Çubuk'un | Çubukların Çubuk'ların |
| onun (his/her/its) | Çubuk'u | Çubukları Çubuk'ları |
| bizim (our) | Çubuk'umuz | Çubuklarımız Çubuk'larımız |
| sizin (your) | Çubuk'unuz | Çubuklarınız Çubuk'larınız |
| onların (their) | Çubuk'u Çubukları Çubuk'ları |
Çubukları Çubuk'ları |
Derived terms
- Çubuklu