Özlem

See also: özlem

Turkish

Etymology

From özlem (“longing”).

Pronunciation

  • IPA(key): [øzlem]
  • Hyphenation: Öz‧lem

Proper noun

Özlem

  1. a female given name

Declension

Declension of Özlem
singular plural
nominative Özlem Özlemler
accusative Özlem'i Özlemleri
dative Özlem'e Özlemlere
locative Özlem'de Özlemlerde
ablative Özlem'den Özlemlerden
genitive Özlem'in Özlemlerin
Possessive forms of Özlem
singular plural
benim (my) Özlem'im Özlemlerim
Özlem'lerim
senin (your) Özlem'in Özlemlerin
Özlem'lerin
onun (his/her/its) Özlem'i Özlemleri
Özlem'leri
bizim (our) Özlem'imiz Özlemlerimiz
Özlem'lerimiz
sizin (your) Özlem'iniz Özlemleriniz
Özlem'leriniz
onların (their) Özlem'i
Özlemleri
Özlem'leri 		Özlemleri
Özlem'leri
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.