áilteoir

Irish

Etymology

From áilt (“prank, lark”) +‎ -óir.

Pronunciation

Noun

áilteoir m (genitive singular áilteora, nominative plural áilteoirí)

  1. trickster, practical joker
  2. clown

Declension

Declension of áilteoir (third declension)
bare forms
singular plural
nominative áilteoir áilteoirí
vocative a áilteoir a áilteoirí
genitive áilteora áilteoirí
dative áilteoir áilteoirí
forms with the definite article
singular plural
nominative an t-áilteoir na háilteoirí
genitive an áilteora na n-áilteoirí
dative leis an áilteoir
don áilteoir 		leis na háilteoirí

Derived terms

  • áilteoireacht f (“(act of) tricking, joking”)
  • áilteortha (“tricky, roguish”, adjective)
  • fo-áilteoir m (“zany”, noun)
  • áilteach (“prankish”, adjective)

Mutation

Mutated forms of áilteoir
radical eclipsis with h-prothesis with t-prothesis
áilteoir n-áilteoir háilteoir t-áilteoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.