állítmányi
Hungarian
Etymology
állítmány (“predicate”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaːlːiːtmaːɲi]
- Hyphenation: ál‧lít‧má‧nyi
- Rhymes: -ɲi
Adjective
állítmányi (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | állítmányi | állítmányiak |
| accusative | állítmányit | állítmányiakat |
| dative | állítmányinak | állítmányiaknak |
| instrumental | állítmányival | állítmányiakkal |
| causal-final | állítmányiért | állítmányiakért |
| translative | állítmányivá | állítmányiakká |
| terminative | állítmányiig | állítmányiakig |
| essive-formal | állítmányiként | állítmányiakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | állítmányiban | állítmányiakban |
| superessive | állítmányin | állítmányiakon |
| adessive | állítmányinál | állítmányiaknál |
| illative | állítmányiba | állítmányiakba |
| sublative | állítmányira | állítmányiakra |
| allative | állítmányihoz | állítmányiakhoz |
| elative | állítmányiból | állítmányiakból |
| delative | állítmányiról | állítmányiakról |
| ablative | állítmányitól | állítmányiaktól |
| non-attributive possessive – singular |
állítmányié | állítmányiaké |
| non-attributive possessive – plural |
állítmányiéi | állítmányiakéi |
Further reading
- állítmányi in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- állítmányi in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).