álmaink
Hungarian
Etymology
álom + -aink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaːlmɒjiŋk]
- Hyphenation: ál‧ma‧ink
Noun
álmaink
- first-person plural multiple-possession possessive of álom
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | álmaink |
| accusative | — | álmainkat |
| dative | — | álmainknak |
| instrumental | — | álmainkkal |
| causal-final | — | álmainkért |
| translative | — | álmainkká |
| terminative | — | álmainkig |
| essive-formal | — | álmainkként |
| essive-modal | — | álmainkul |
| inessive | — | álmainkban |
| superessive | — | álmainkon |
| adessive | — | álmainknál |
| illative | — | álmainkba |
| sublative | — | álmainkra |
| allative | — | álmainkhoz |
| elative | — | álmainkból |
| delative | — | álmainkról |
| ablative | — | álmainktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | álmainké |
| non-attributive possessive – plural |
— | álmainkéi |