ánægður

Icelandic

Etymology

ánægja (“pleasure, satisfaction”) +‎ -ður.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈauːˌnaiɣðʏr/

Adjective

ánægður (comparative ánægðari, superlative ánægðastur)

  1. content, satisfied

Declension

Positive forms of ánægður
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative ánægður ánægð ánægt
accusative ánægðan ánægða
dative ánægðum ánægðri ánægðu
genitive ánægðs ánægðrar ánægðs
plural masculine feminine neuter
nominative ánægðir ánægðar ánægð
accusative ánægða
dative ánægðum
genitive ánægðra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative ánægði ánægða ánægða
acc/dat/gen ánægða ánægðu
plural (all-case) ánægðu
Comparative forms of ánægður
weak declension
(definite) 		masculine feminine neuter
singular (all-case) ánægðari ánægðari ánægðara
plural (all-case) ánægðari
Superlative forms of ánægður
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative ánægðastur ánægðust ánægðast
accusative ánægðastan ánægðasta
dative ánægðustum ánægðastri ánægðustu
genitive ánægðasts ánægðastrar ánægðasts
plural masculine feminine neuter
nominative ánægðastir ánægðastar ánægðust
accusative ánægðasta
dative ánægðustum
genitive ánægðastra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative ánægðasti ánægðasta ánægðasta
acc/dat/gen ánægðasta ánægðustu
plural (all-case) ánægðustu

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.