återinvigning
Swedish
Etymology
From återinviga + -ning.
Noun
återinvigning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | återinvigning | återinvignings |
| definite | återinvigningen | återinvigningens | |
| plural | indefinite | återinvigningar | återinvigningars |
| definite | återinvigningarna | återinvigningarnas |