återinvigning

Swedish

Etymology

From återinviga +‎ -ning.

Noun

återinvigning c

  1. reinauguration

Declension

Declension of återinvigning
nominative genitive
singular indefinite återinvigning återinvignings
definite återinvigningen återinvigningens
plural indefinite återinvigningar återinvigningars
definite återinvigningarna återinvigningarnas

Further reading