çöpçü
Turkish
Etymology
From çöp + -çü ("-er").
Noun
çöpçü (definite accusative çöpçüyü, plural çöpçüler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | çöpçü | çöpçüler |
| definite accusative | çöpçüyü | çöpçüleri |
| dative | çöpçüye | çöpçülere |
| locative | çöpçüde | çöpçülerde |
| ablative | çöpçüden | çöpçülerden |
| genitive | çöpçünün | çöpçülerin |