çıkarcı

Turkish

Etymology

From çıkar +‎ -cı.

Noun

çıkarcı (definite accusative çıkarcıyı, plural çıkarcılar)

  1. self-seeker
    Synonyms: menfaatçi, menfaatperest

Declension

Declension of çıkarcı
singular plural
nominative çıkarcı çıkarcılar
definite accusative çıkarcıyı çıkarcıları
dative çıkarcıya çıkarcılara
locative çıkarcıda çıkarcılarda
ablative çıkarcıdan çıkarcılardan
genitive çıkarcının çıkarcıların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular çıkarcım çıkarcılarım
2nd singular çıkarcın çıkarcıların
3rd singular çıkarcısı çıkarcıları
1st plural çıkarcımız çıkarcılarımız
2nd plural çıkarcınız çıkarcılarınız
3rd plural çıkarcıları çıkarcıları
definite accusative
singular plural
1st singular çıkarcımı çıkarcılarımı
2nd singular çıkarcını çıkarcılarını
3rd singular çıkarcısını çıkarcılarını
1st plural çıkarcımızı çıkarcılarımızı
2nd plural çıkarcınızı çıkarcılarınızı
3rd plural çıkarcılarını çıkarcılarını
dative
singular plural
1st singular çıkarcıma çıkarcılarıma
2nd singular çıkarcına çıkarcılarına
3rd singular çıkarcısına çıkarcılarına
1st plural çıkarcımıza çıkarcılarımıza
2nd plural çıkarcınıza çıkarcılarınıza
3rd plural çıkarcılarına çıkarcılarına
locative
singular plural
1st singular çıkarcımda çıkarcılarımda
2nd singular çıkarcında çıkarcılarında
3rd singular çıkarcısında çıkarcılarında
1st plural çıkarcımızda çıkarcılarımızda
2nd plural çıkarcınızda çıkarcılarınızda
3rd plural çıkarcılarında çıkarcılarında
ablative
singular plural
1st singular çıkarcımdan çıkarcılarımdan
2nd singular çıkarcından çıkarcılarından
3rd singular çıkarcısından çıkarcılarından
1st plural çıkarcımızdan çıkarcılarımızdan
2nd plural çıkarcınızdan çıkarcılarınızdan
3rd plural çıkarcılarından çıkarcılarından
genitive
singular plural
1st singular çıkarcımın çıkarcılarımın
2nd singular çıkarcının çıkarcılarının
3rd singular çıkarcısının çıkarcılarının
1st plural çıkarcımızın çıkarcılarımızın
2nd plural çıkarcınızın çıkarcılarınızın
3rd plural çıkarcılarının çıkarcılarının

Further reading