çağırmaq

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *čākïr- (“to call, hail”); cognate with Turkish çağırmak, Chuvash ҫухӑр (śuh̬ăr), Kazakh шақыру (şaqyru), Southern Altai чакырар (čakïrar), Turkmen çāgyrmak, Uyghur چاقىرماق (chaqirmaq) and Uzbek chaqirmoq. Unrelated to Azerbaijani çağ (“time”).

Pronunciation

  • IPA(key): [t͡ʃɑɣɯrˈmɑχ], [t͡sɑɣɯrˈmɑχ]
  • Hyphenation: ça‧ğır‧maq

Verb

çağırmaq

  1. to call (to cry or shout)
    • 2011 September 3, Nərmin Hüseynzadə, Azadlıq Radiosu‎[1]:
      Qulağımız belə öyrəşmişdi, atam qapıdan içəri girən kimi mütləq mənim adımı çağırırdı. Hətta evdə olmasam da.
      Our ears got used to it, my father would always call my name as soon as he entered through the door. Even if I wasn't home.
  2. (transitive) to call (to request, summon, or beckon)
    Çağır onu bura!
    Call him/her over here!
  3. (transitive) to call for, to order
    taksi çağırmaq ― to call for a cab
  4. (transitive) to invite (to ask for the presence or participation of someone or something)
    Synonym: dəvət etmək
  5. (transitive) to invite (to request formally)
    Əhmədi dindirmə üçün polis idarəsinə çağırıblar.
    Ahmed was called to police station for interrogation.
  6. (transitive) to convene, convoke (to cause to assemble)
  7. (transitive) to urge, call on, call for
    • 2016 July 18, BBC‎[2]:
      Luiziana atışması: 3 polisin ölümündən sonra Obama təmkinliyə çağırır.
      Louisiana shooting: after the death of 3 policemen, Obama is calling for restraint.
  8. (transitive, somewhat rare) to sing
    Synonym: oxumaq
    Aşıq gördüyünü çağırar.
    I am only telling what I saw; one should only speak of what one has seen with own eyes.
    (literally, “An ashugh sings what he's seen.”)

Conjugation

Conjugation of çağırmaq
positive
subject non-past participle çağıran
subject past participle çağırmış
subject future definite participle çağıracaq
non-subject future participle (mənim +) çağıracağım (sənin +) çağıracağın (onun +) çağıracağı (bizim +) çağıracağımız (sizin +) çağıracağınız (onların +) çağıracağı or çağıracaqları
non-subject past participle (mənim +) çağırdığım (sənin +) çağırdığın (onun +) çağırdığı (bizim +) çağırdığımız (sizin +) çağırdığınız (onların +) çağırdığı or çağırdıqları
converb çağırıb
general temporal participle çağıranda
participle of intensification çağırdıqca
specific temporal participle çağırarkən
reduplicated participle çağıra-çağıra
modal participle çağıraraq
infinitive çağırmaq
verbal noun çağırma
singular plural
first second third first second third
indicative present simple çağırıram çağırırsan çağırır çağırırıq çağırırsınız çağırırlar
perfect 1 çağırmışam çağırmısan,
çağırmışsan* 		çağırmışdır çağırmışıq çağırmısınız,
çağırmışsınız* 		çağırmışlar
perfect 2 – çağırıbsan çağırıb(dır) – çağırıbsınız çağırıb(dır)lar
past simple çağırdım çağırdın çağırdı çağırdıq çağırdınız çağırdılar
continuous çağırırdım çağırırdın çağırırdı çağırırdıq çağırırdınız çağırırdılar
perfect çağırmışdım çağırmışdın çağırmışdı çağırmışdıq çağırmışdınız çağırmışdılar
future definite çağıracağam çağıracaqsan, çağırassan çağıracaq çağıracağıq çağıracaqsınız, çağırassız çağıracaqlar
indefinite çağıraram çağırarsan çağırar çağırarıq çağırarsınız çağırarlar
future-in-the-past definite çağıracaqdım çağıracaqdın çağıracaqdı çağıracaqdıq çağıracaqdınız çağıracaqdılar
indefinite çağırardım çağırardın çağırardı çağırardıq çağırardınız çağırardılar
conditional present çağırsam çağırsan çağırsa çağırsaq çağırsanız çağırsalar
past çağırsaydım çağırsaydın çağırsaydı çağırsaydıq çağırsaydınız çağırsaydılar
subjunctive çağıram çağırasan çağıra çağıraq çağırasınız çağıralar
hortative çağırasıyam çağırasısan çağırasıdır çağırasıyıq çağırasısınız çağırasıdırlar
obligational present çağırmalıyam çağırmalısan çağırmalıdır çağırmalıyıq çağırmalısınız çağırmalıdırlar
past çağırmalıydım çağırmalıydın çağırmalıydı çağırmalıydıq çağırmalıydınız çağırmalıydılar
evidential present çağırırmışam çağırırmışsan çağırırmış çağırırmışıq çağırırmışsınız çağırırmışlar
past çağırıbmışam çağırıbmışsan çağırıbmış çağırıbmışıq çağırıbmışsınız çağırıbmışlar
imperative çağırım çağır çağırsın çağıraq,
çağıralım* 		çağırın çağırsınlar
negative
subject non-past participle çağırmayan
subject past participle çağırmamış
subject future definite participle çağırmayacaq
non-subject future participle (mənim +) çağırmayacağım (sənin +) çağırmayacağın (onun +) çağırmayacağı (bizim +) çağırmayacağımız (sizin +) çağırmayacağınız (onların +) çağırmayacağı or çağırmayacaqları
non-subject participle (mənim +) çağırmadığım (sənin +) çağırmadığın (onun +) çağırmadığı (bizim +) çağırmadığımız (sizin +) çağırmadığınız (onların +) çağırmadığı or çağırmadıqları
negative converb -
caritive converb çağırmadan
general temporal participle çağırmayanda
participle of intensification çağırmadıqca
specific temporal participle çağırmayarkən
modal participle çağırmayaraq
infinitive çağırmamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple çağırmıram çağırmırsan çağırmır çağırmırıq çağırmırsınız çağırmırlar
perfect 1 çağırmamışam çağırmamısan,
çağırmamışsan* 		çağırmamış çağırmamışıq çağırmamısınız,
çağırmamışsınız* 		çağırmamışlar
perfect 2 – çağırmayıbsan çağırmayıb(dır) – çağırmayıbsınız çağırmayıb(dır)lar
past simple çağırmadım çağırmadın çağırmadı çağırmadıq çağırmadınız çağırmadılar
continuous çağırmırdım çağırmırdın çağırmırdı çağırmırdıq çağırmırdınız çağırmırdılar
perfect çağırmamışdım çağırmamışdın çağırmamışdı çağırmamışdıq çağırmamışdınız çağırmamışdılar
future definite çağırmayacağam çağırmayacaqsan çağırmayacaq çağırmayacağıq çağırmayacaqsınız çağırmayacaqlar
indefinite çağırmaram çağırmarsan,
çağırmazsan 		çağırmaz çağırmarıq çağırmarsınız, çağırmazsınız çağırmazlar
future-in-the-past definite çağırmayacaqdım çağırmayacaqdın çağırmayacaqdı çağırmayacaqdıq çağırmayacaqdınız çağırmayacaqdılar
indefinite çağırmazdım çağırmazdın çağırmazdı çağırmazdıq çağırmazdınız çağırmazdılar
conditional present çağırmasam çağırmasan çağırmasa çağırmasaq çağırmasanız çağırmasalar
past çağırmasaydım çağırmasaydın çağırmasaydı çağırmasaydıq çağırmasaydınız çağırmasaydılar
subjunctive çağırmayam çağırmayasan çağırmaya çağırmayaq çağırmayasınız çağırmayalar
hortative çağırmayasıyam çağırmayasısan çağırmayası çağırmayasıyıq çağırmayasısınız çağırmayasılar
obligational present çağırmamalıyam çağırmamalısan çağırmamalı çağırmamalıyıq çağırmamalısınız çağırmamalılar
past çağırmamalıydım çağırmamalıydın çağırmamalıydı çağırmamalıydıq çağırmamalıydınız çağırmamalıydılar
evidential present çağırmayırmışam çağırmayırmışsan çağırmayırmış çağırmayırmışıq çağırmayırmışsınız çağırmayırmışlar
past çağırmayıbmışam çağırmayıbmışsan çağırmayıbmış çağırmayıbmışıq çağırmayıbmışsınız çağırmayıbmışlar
imperative çağırmayım çağırma çağırmasın çağırmayaq
çağırmayalım* 		çağırmayın çağırmasınlar
negative potential
subject non-past participle çağırammayan
subject future definite participle çağırammayacaq
non-subject participle (mənim +) çağırammadığım (sənin +) çağırammadığın (onun +) çağırammadığı (bizim +) çağırammadığımız (sizin +) çağırammadığınız (onların +) çağırammadığı or çağırammadıqları
converb -
caritive converb çağırammadan
general temporal participle çağırammayanda
participle of intensification çağırammadıqca
specific temporal participle çağırammayarkən
modal participle çağırammayaraq
infinitive çağırammamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple çağırammıram çağırammırsan çağırammır çağırammırıq çağırammırsınız çağırammırlar
perfect 1 çağırammamışam çağırammamısan,
çağırammamışsan* 		çağırammamışdır çağırammamışıq çağırammamısınız,
çağırammamışsınız* 		çağırammaşmılar
perfect 2 – çağırammayıbsan çağırammayıb(dır) – çağırammayıbsınız çağırammayıb(dır)lar
past simple çağırammadım çağırammadın çağırammadı çağırammadıq çağırammadınız çağırammadılar
continuous çağırammırdım çağırammırdın çağırammırdı çağırammırdıq çağırammırdınız çağırammırdılır
perfect çağırammamışdım çağırammamışdın çağırammamışdı çağırammamışdıq çağırammamışdınız çağırammamışdılar
future definite çağırammayacağam çağırammayacaqsan çağırammayacaq çağırammayacağıq çağırammayacaqsınız çağırammayacaqlar
indefinite çağırammaram çağırammarsan,
çağırammazsan 		çağırammaz çağırammarıq çağırammarsınız,
çağırammazsınız 		çağırammazlar
future-in-the-past definite çağırammayacaqdım çağırammayacaqdın çağırammayacaqdı çağırammayacaqdıq çağırammayacaqdınız çağırammayacaqdılar
indefinite çağırammazdım çağırammazdın çağırammazdı çağırammazdıq çağırammazdınız çağırammazdılar
conditional present çağırammasam çağırammasan çağırammasa çağırammasaq çağırammasanız çağırammasalar
past çağırammasaydım çağırammasaydın çağırammasaydı çağırammasaydıq çağırammasaydınız çağırammasaydılar
subjunctive çağırammayam çağırammayasan çağırammaya çağırammayaq çağırammayasınız çağırammayalar
imperative çağırammayım çağıramma çağırammasın çağırammayaq çağırammayın çağırammasınlar
* dated or highly formal

Derived terms

  • çağırış (“call”, noun)
  • geri çağırmaq (“to withdraw”)

Descendants

  • → Khalaj: çağurmaq (“to sing”)

Further reading

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic чагъырмакъ
Roman

Etymology

Cognate with Turkish çağırmak.

Pronunciation

  • Hyphenation: ça‧ğır‧maq

Verb

çağırmaq

  1. to call
  2. to invite

Conjugation

Conjugation of çağırmaq (Northern)
infinitive çağırmaq non-future participle çağırğan
gerund çağırma future participle çağıracaq
repeated gerund1) çağıra way of doing çağırıp
temporal gerund çağıryatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple çağırırman çağırırsıñ çağırır çağırırmız çağırırsız çağırırlar
continuous çağıram çağırasıñ çağıra çağıramız çağırasıñız çağıralar
perfect çağırğaman çağırğasıñ çağırğan çağırğamız çağırğasız çağırğanlar
past simple çağırdım çağırdıñ çağırdı çağırdıq çağırdıñız çağırdılar
continuous çağıradım çağıradıñ çağıradı çağıradıq çağıradıñız çağıradılar
future çağıracakman çağıracaksıñ çağıracak çağıracakmız çağıracaksıñız çağıracaklar
conditional çağırsam çağırsañ çağırsa çağırsaq çağırsañız çağırsalar
optative çağırayım çağırasıñ çağıra çağırayıq çağırasız çağıralar
imperative – çağır – – çağırın –

1)Only used for repeatings of a verb.

  • çağırtmaq

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.