çatlak
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish چاتلاق (çatlak), from çatla + -k. Cognate with Azerbaijani çatlaq.
Pronunciation
- IPA(key): [tʃɑtˈɫɑk]
- (dialectal) (prostitute): IPA(key): [tʃɑtˈɫɑx]
Adjective
çatlak
- split, slit, cracked, fissured
- chapped (skin)
- cracked, uneven in tone (of voice)
- (figuratively, colloquial) crazy, loony, cracked, nuts
Noun
çatlak (definite accusative çatlağı, plural çatlaklar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | çatlak | çatlaklar |
| definite accusative | çatlağı | çatlakları |
| dative | çatlağa | çatlaklara |
| locative | çatlakta | çatlaklarda |
| ablative | çatlaktan | çatlaklardan |
| genitive | çatlağın | çatlakların |
Descendants
- Armenian: չաթլախ (čʻatʻlax)
References
- “çatlak”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), volume III, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1968, page 1091a