ébraire
Norman
Etymology
From braire.
Verb
ébraire
Conjugation
Conjugation of the verb ébraire in Norman
| infinitive | ébraire | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | ébrayant | ||||||
| auxiliary | aveir1 | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | ébrait | ébraite | |||||
| plural | ébraits | ébraites | |||||
| singular | plural | ||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | jeo (j') | tu (t') | il, elle, on |
nos | vos | il, elles | |
| present | ébrais | ébrais | ébrait | ébrayoms | ébrayez | ébraient | |
| imperfect | ébrayeis | ébrayeis | ébrayeit | ébrayioms | ébrayiez | ébrayeient | |
| preterite | ébrayis | ébrayis | ébrayit | ébrayîmes | ébrayîtes | ébrayîtrent | |
| future | ébrairai | ébrairas | ébraira | ébrairoms | ébrairez | ébrairont | |
| conditional | ébraireis | ébraireis | ébraireit | ébrairioms | ébrairiez | ébraireient | |
| subjunctive | que jeo (j') | que tu (t') | qu'il, qu'elle, qu'on |
que nos | que vos | qu'il, qu'elles | |
| present | ébraie | ébraies | ébraie | ébrayioms | ébrayiez | ébraient | |
| imperfect | ébrayisse | ébrayisses | ébrayît ébrayisse |
ébrayissioms | ébrayissiez | ébrayissent | |
| imperative | — | tu | — | nos | vos | — | |
| ébrais | ébrayoms | ébrayez | |||||
| 1Used with past participles. 2Archaic or literary forms. | |||||||
Related terms
- ébrai