énekkar
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːnɛkːɒr]
- Hyphenation: ének‧kar
Noun
énekkar (plural énekkarok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | énekkar | énekkarok |
| accusative | énekkart | énekkarokat |
| dative | énekkarnak | énekkaroknak |
| instrumental | énekkarral | énekkarokkal |
| causal-final | énekkarért | énekkarokért |
| translative | énekkarrá | énekkarokká |
| terminative | énekkarig | énekkarokig |
| essive-formal | énekkarként | énekkarokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | énekkarban | énekkarokban |
| superessive | énekkaron | énekkarokon |
| adessive | énekkarnál | énekkaroknál |
| illative | énekkarba | énekkarokba |
| sublative | énekkarra | énekkarokra |
| allative | énekkarhoz | énekkarokhoz |
| elative | énekkarból | énekkarokból |
| delative | énekkarról | énekkarokról |
| ablative | énekkartól | énekkaroktól |
| non-attributive possessive – singular |
énekkaré | énekkaroké |
| non-attributive possessive – plural |
énekkaréi | énekkarokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | énekkarom | énekkaraim |
| 2nd person sing. | énekkarod | énekkaraid |
| 3rd person sing. | énekkara | énekkarai |
| 1st person plural | énekkarunk | énekkaraink |
| 2nd person plural | énekkarotok | énekkaraitok |
| 3rd person plural | énekkaruk | énekkaraik |
Further reading
- énekkar in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- énekkar in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).