érintetlen
Hungarian
Etymology
From érint (“to touch”) + -etlen (“un-, -less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːrintɛtlɛn]
- Hyphenation: érin‧tet‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
érintetlen (comparative érintetlenebb, superlative legérintetlenebb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | érintetlen | érintetlenek |
| accusative | érintetlent | érintetleneket |
| dative | érintetlennek | érintetleneknek |
| instrumental | érintetlennel | érintetlenekkel |
| causal-final | érintetlenért | érintetlenekért |
| translative | érintetlenné | érintetlenekké |
| terminative | érintetlenig | érintetlenekig |
| essive-formal | érintetlenként | érintetlenekként |
| essive-modal | érintetlenül | — |
| inessive | érintetlenben | érintetlenekben |
| superessive | érintetlenen | érintetleneken |
| adessive | érintetlennél | érintetleneknél |
| illative | érintetlenbe | érintetlenekbe |
| sublative | érintetlenre | érintetlenekre |
| allative | érintetlenhez | érintetlenekhez |
| elative | érintetlenből | érintetlenekből |
| delative | érintetlenről | érintetlenekről |
| ablative | érintetlentől | érintetlenektől |
| non-attributive possessive – singular |
érintetlené | érintetleneké |
| non-attributive possessive – plural |
érintetlenéi | érintetlenekéi |
Derived terms
- érintetlenség
- érintetlenül
Further reading
- érintetlen in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- érintetlen in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).