étoinre
Bourguignon
Etymology
From Old French esteindre, from Latin extinguō, extinguere, cognate with Italian stinguere and French éteindre.
Verb
étoinre
Conjugation
Conjugation in Bourguignon
| infinitive | étoinre | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | étoignant | |||||||
| auxiliary | aivoi | |||||||
| past participle | masculine | feminine | ||||||
| singular | étoinu | étoinue | ||||||
| plural | étoinus | étoinues | ||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | je (j') / i* | tu | ai (el), ale | je (j') / i* | vos | ai (el), ales | ||
| present | étoins | étoins | étoint | étoignons | étoignez | étoignant | ||
| imperfect | étoignoos | étoignoos | étoignoot | étoigneins | étoigneins | étoigneint | ||
| preterite | étoignis | étoignis | étoignit | étoignirens | étoignirens | étoignirent | ||
| future | étoinré | étoinrés | étoinré | étoinrons | étoinrez | étoinront | ||
| conditional | étoinroos | étoinroos | étoinroot | étoinreins | étoinreins | étoinreint | ||
| subjunctive | que je (j') / qu'i* | que tu | qu'ai (el), qu'ale | que je (j') / qu'i* | que vos | qu'ai (el), qu'ales | ||
| present | étoigne | étoignes | étoigne | étoigneins | étoigneins | étoigneint | ||
| imperfect | étoignisse | étoignisses | étoignisse | étoignisseins | étoignisseins | étoignisseint | ||
| imperative | — | tu | — | je (j') / i* | vos | — | ||
| present | étoins | étoignons | étoignez | |||||
| * je is found in Central and Eastern Burgundy, i is found in the Morvan and partially throughout the whole region | ||||||||