évjárat
Hungarian
Etymology
From év + járat, a calque of German Jahrgang.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːvjaːrɒt]
- Hyphenation: év‧já‧rat
- Rhymes: -ɒt
Noun
évjárat (plural évjáratok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | évjárat | évjáratok |
| accusative | évjáratot | évjáratokat |
| dative | évjáratnak | évjáratoknak |
| instrumental | évjárattal | évjáratokkal |
| causal-final | évjáratért | évjáratokért |
| translative | évjárattá | évjáratokká |
| terminative | évjáratig | évjáratokig |
| essive-formal | évjáratként | évjáratokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | évjáratban | évjáratokban |
| superessive | évjáraton | évjáratokon |
| adessive | évjáratnál | évjáratoknál |
| illative | évjáratba | évjáratokba |
| sublative | évjáratra | évjáratokra |
| allative | évjárathoz | évjáratokhoz |
| elative | évjáratból | évjáratokból |
| delative | évjáratról | évjáratokról |
| ablative | évjárattól | évjáratoktól |
| non-attributive possessive – singular |
évjáraté | évjáratoké |
| non-attributive possessive – plural |
évjáratéi | évjáratokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | évjáratom | évjárataim |
| 2nd person sing. | évjáratod | évjárataid |
| 3rd person sing. | évjárata | évjáratai |
| 1st person plural | évjáratunk | évjárataink |
| 2nd person plural | évjáratotok | évjárataitok |
| 3rd person plural | évjáratuk | évjárataik |
Derived terms
- évjárati
- évjáratú
Further reading
- évjárat in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- évjárat in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).
- évjárat in Hungarian–English dictionary at SZTAKI