ínyenc
Hungarian
Etymology
íny + -enc, created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiːɲɛnt͡s]
- Hyphenation: ínyenc
- Rhymes: -ɛnt͡s
Noun
ínyenc (plural ínyencek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ínyenc | ínyencek |
| accusative | ínyencet | ínyenceket |
| dative | ínyencnek | ínyenceknek |
| instrumental | ínyenccel | ínyencekkel |
| causal-final | ínyencért | ínyencekért |
| translative | ínyenccé | ínyencekké |
| terminative | ínyencig | ínyencekig |
| essive-formal | ínyencként | ínyencekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | ínyencben | ínyencekben |
| superessive | ínyencen | ínyenceken |
| adessive | ínyencnél | ínyenceknél |
| illative | ínyencbe | ínyencekbe |
| sublative | ínyencre | ínyencekre |
| allative | ínyenchez | ínyencekhez |
| elative | ínyencből | ínyencekből |
| delative | ínyencről | ínyencekről |
| ablative | ínyenctől | ínyencektől |
| non-attributive possessive – singular |
ínyencé | ínyenceké |
| non-attributive possessive – plural |
ínyencéi | ínyencekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | ínyencem | ínyenceim |
| 2nd person sing. | ínyenced | ínyenceid |
| 3rd person sing. | ínyence | ínyencei |
| 1st person plural | ínyencünk | ínyenceink |
| 2nd person plural | ínyencetek | ínyenceitek |
| 3rd person plural | ínyencük | ínyenceik |
Derived terms
Compound words
- ínyencfalat
Further reading
- ínyenc in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.