írástudatlan
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiːraːʃtudɒtlɒn]
- Hyphenation: írás‧tu‧dat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
írástudatlan (not generally comparable, comparative írástudatlanabb, superlative legírástudatlanabb)
- illiterate, unlettered, analphabet (unable to read and write)
- Synonym: analfabéta
- Antonym: írástudó
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | írástudatlan | írástudatlanok |
| accusative | írástudatlant | írástudatlanokat |
| dative | írástudatlannak | írástudatlanoknak |
| instrumental | írástudatlannal | írástudatlanokkal |
| causal-final | írástudatlanért | írástudatlanokért |
| translative | írástudatlanná | írástudatlanokká |
| terminative | írástudatlanig | írástudatlanokig |
| essive-formal | írástudatlanként | írástudatlanokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | írástudatlanban | írástudatlanokban |
| superessive | írástudatlanon | írástudatlanokon |
| adessive | írástudatlannál | írástudatlanoknál |
| illative | írástudatlanba | írástudatlanokba |
| sublative | írástudatlanra | írástudatlanokra |
| allative | írástudatlanhoz | írástudatlanokhoz |
| elative | írástudatlanból | írástudatlanokból |
| delative | írástudatlanról | írástudatlanokról |
| ablative | írástudatlantól | írástudatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
írástudatlané | írástudatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
írástudatlanéi | írástudatlanokéi |
Noun
írástudatlan (plural írástudatlanok)
- illiterate (person)
- Antonym: írástudó
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | írástudatlan | írástudatlanok |
| accusative | írástudatlant | írástudatlanokat |
| dative | írástudatlannak | írástudatlanoknak |
| instrumental | írástudatlannal | írástudatlanokkal |
| causal-final | írástudatlanért | írástudatlanokért |
| translative | írástudatlanná | írástudatlanokká |
| terminative | írástudatlanig | írástudatlanokig |
| essive-formal | írástudatlanként | írástudatlanokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | írástudatlanban | írástudatlanokban |
| superessive | írástudatlanon | írástudatlanokon |
| adessive | írástudatlannál | írástudatlanoknál |
| illative | írástudatlanba | írástudatlanokba |
| sublative | írástudatlanra | írástudatlanokra |
| allative | írástudatlanhoz | írástudatlanokhoz |
| elative | írástudatlanból | írástudatlanokból |
| delative | írástudatlanról | írástudatlanokról |
| ablative | írástudatlantól | írástudatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
írástudatlané | írástudatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
írástudatlanéi | írástudatlanokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | írástudatlanom | írástudatlanjaim |
| 2nd person sing. | írástudatlanod | írástudatlanjaid |
| 3rd person sing. | írástudatlanja | írástudatlanjai |
| 1st person plural | írástudatlanunk | írástudatlanjaink |
| 2nd person plural | írástudatlanotok | írástudatlanjaitok |
| 3rd person plural | írástudatlanjuk | írástudatlanjaik |
Further reading
- írástudatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.