írjaim
Hungarian
Etymology
ír (“balm, remedy”) + -jaim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiːrjɒjim]
- Hyphenation: ír‧ja‧im
Noun
írjaim
- first-person singular multiple-possession possessive of ír
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | írjaim |
| accusative | — | írjaimat |
| dative | — | írjaimnak |
| instrumental | — | írjaimmal |
| causal-final | — | írjaimért |
| translative | — | írjaimmá |
| terminative | — | írjaimig |
| essive-formal | — | írjaimként |
| essive-modal | — | írjaimul |
| inessive | — | írjaimban |
| superessive | — | írjaimon |
| adessive | — | írjaimnál |
| illative | — | írjaimba |
| sublative | — | írjaimra |
| allative | — | írjaimhoz |
| elative | — | írjaimból |
| delative | — | írjaimról |
| ablative | — | írjaimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | írjaimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | írjaiméi |