ístr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *instraz (“intestine”) n.
Noun
ístr n (genitive ístrs)
- (intestinal) fat
Declension
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ístr | ístrit | ístr | ístrin |
| accusative | ístr | ístrit | ístr | ístrin |
| dative | ístri | ístrinu | ístrum | ístrunum |
| genitive | ístrs | ístrsins | ístra | ístranna |
Descendants
- Icelandic: ístur
- Faroese: ístur
- Norwegian Bokmål: ister
- Norwegian Nynorsk: ister
- Old Swedish: īster
- Swedish: ister
- Danish: ister
Further reading
- Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
- “ístr” in Dictionary of Old Norse Prose (ONP) at University of Copenhagen