îndumnezăiciune

Romanian

Etymology

From îndumnezei +‎ -ciune.

Noun

îndumnezăiciune f (plural îndumnezăiciuni)

  1. (obsolete) divinization

Declension

Declension of îndumnezăiciune
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative îndumnezăiciune îndumnezăiciunea îndumnezăiciuni îndumnezăiciunile
genitive-dative îndumnezăiciuni îndumnezăiciunii îndumnezăiciuni îndumnezăiciunilor
vocative îndumnezăiciune, îndumnezăiciuneo îndumnezăiciunilor

References

  • îndumnezăiciune in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN