însoțit
Romanian
Etymology
Past participle of însoți.
Noun
însoțit n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | însoțit | însoțitul |
| genitive-dative | însoțit | însoțitului |
| vocative | însoțitule | |
Verb
însoțit (past participle of însoți)
- past participle of însoți