întortochetură
Romanian
Etymology
From întortochea + -tură.
Noun
întortochetură f (plural întortocheturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | întortochetură | întortochetura | întortocheturi | întortocheturile | |
| genitive-dative | întortocheturi | întortocheturii | întortocheturi | întortocheturilor | |
| vocative | întortochetură, întortocheturo | întortocheturilor | |||