ómstríður

Icelandic

Etymology

From ómur (sound) +‎ stríður (coarse).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈoum.striːðʏr/

Adjective

ómstríður (comparative ómstríðari, superlative ómstríðastur)

  1. (music) dissonant
    Antonym: ómblíður

Declension

Positive forms of ómstríður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative ómstríður ómstríð ómstrítt
accusative ómstríðan ómstríða
dative ómstríðum ómstríðri ómstríðu
genitive ómstríðs ómstríðrar ómstríðs
plural masculine feminine neuter
nominative ómstríðir ómstríðar ómstríð
accusative ómstríða
dative ómstríðum
genitive ómstríðra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative ómstríði ómstríða ómstríða
acc/dat/gen ómstríða ómstríðu
plural (all-case) ómstríðu
Comparative forms of ómstríður
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) ómstríðari ómstríðari ómstríðara
plural (all-case) ómstríðari
Superlative forms of ómstríður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative ómstríðastur ómstríðust ómstríðast
accusative ómstríðastan ómstríðasta
dative ómstríðustum ómstríðastri ómstríðustu
genitive ómstríðasts ómstríðastrar ómstríðasts
plural masculine feminine neuter
nominative ómstríðastir ómstríðastar ómstríðust
accusative ómstríðasta
dative ómstríðustum
genitive ómstríðastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative ómstríðasti ómstríðasta ómstríðasta
acc/dat/gen ómstríðasta ómstríðustu
plural (all-case) ómstríðustu