óró
See also: Appendix:Variations of "oro"
Faroese
Etymology
From ó- (“un-”) + ró (“tranquility”).
Noun
óró f
Icelandic
Etymology
From ó- (“un-”) + ró (“tranquility”).
Noun
óró f (genitive singular óróar, no plural)
- restlessness, uneasiness
- Synonym: órói
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | óró | óróin |
| accusative | óró | óróna |
| dative | óró | órónni |
| genitive | óróar | óróarinnar |
References
- Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “óró”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
Irish
Interjection
óró!
- alternative form of oró
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “oró”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN