Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اوگودیجی, equivalent to öğüt- (“to grind”) + -ücü.
Pronunciation
- IPA(key): [œ(ɰ)ytyˈd͡ʒy]
- Hyphenation: ö‧ğü‧tü‧cü
Noun
öğütücü (definite accusative öğütücüyü, plural öğütücüler)
- shredder
- çöp öğütücüsü ― garbage shredder
Declension
Declension of öğütücü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
öğütücü
|
öğütücüler
|
| definite accusative
|
öğütücüyü
|
öğütücüleri
|
| dative
|
öğütücüye
|
öğütücülere
|
| locative
|
öğütücüde
|
öğütücülerde
|
| ablative
|
öğütücüden
|
öğütücülerden
|
| genitive
|
öğütücünün
|
öğütücülerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öğütücüm
|
öğütücülerim
|
| 2nd singular
|
öğütücün
|
öğütücülerin
|
| 3rd singular
|
öğütücüsü
|
öğütücüleri
|
| 1st plural
|
öğütücümüz
|
öğütücülerimiz
|
| 2nd plural
|
öğütücünüz
|
öğütücüleriniz
|
| 3rd plural
|
öğütücüleri
|
öğütücüleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öğütücümü
|
öğütücülerimi
|
| 2nd singular
|
öğütücünü
|
öğütücülerini
|
| 3rd singular
|
öğütücüsünü
|
öğütücülerini
|
| 1st plural
|
öğütücümüzü
|
öğütücülerimizi
|
| 2nd plural
|
öğütücünüzü
|
öğütücülerinizi
|
| 3rd plural
|
öğütücülerini
|
öğütücülerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öğütücüme
|
öğütücülerime
|
| 2nd singular
|
öğütücüne
|
öğütücülerine
|
| 3rd singular
|
öğütücüsüne
|
öğütücülerine
|
| 1st plural
|
öğütücümüze
|
öğütücülerimize
|
| 2nd plural
|
öğütücünüze
|
öğütücülerinize
|
| 3rd plural
|
öğütücülerine
|
öğütücülerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öğütücümde
|
öğütücülerimde
|
| 2nd singular
|
öğütücünde
|
öğütücülerinde
|
| 3rd singular
|
öğütücüsünde
|
öğütücülerinde
|
| 1st plural
|
öğütücümüzde
|
öğütücülerimizde
|
| 2nd plural
|
öğütücünüzde
|
öğütücülerinizde
|
| 3rd plural
|
öğütücülerinde
|
öğütücülerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öğütücümden
|
öğütücülerimden
|
| 2nd singular
|
öğütücünden
|
öğütücülerinden
|
| 3rd singular
|
öğütücüsünden
|
öğütücülerinden
|
| 1st plural
|
öğütücümüzden
|
öğütücülerimizden
|
| 2nd plural
|
öğütücünüzden
|
öğütücülerinizden
|
| 3rd plural
|
öğütücülerinden
|
öğütücülerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öğütücümün
|
öğütücülerimin
|
| 2nd singular
|
öğütücünün
|
öğütücülerinin
|
| 3rd singular
|
öğütücüsünün
|
öğütücülerinin
|
| 1st plural
|
öğütücümüzün
|
öğütücülerimizin
|
| 2nd plural
|
öğütücünüzün
|
öğütücülerinizin
|
| 3rd plural
|
öğütücülerinin
|
öğütücülerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
öğütücüyüm
|
öğütücülerim
|
| 2nd singular
|
öğütücüsün
|
öğütücülersin
|
| 3rd singular
|
öğütücü
öğütücüdür
|
öğütücüler
öğütücülerdir
|
| 1st plural
|
öğütücüyüz
|
öğütücüleriz
|
| 2nd plural
|
öğütücüsünüz
|
öğütücülersiniz
|
| 3rd plural
|
öğütücüler
|
öğütücülerdir
|
|