Turkish
Etymology
From Old Turkic 𐰇𐱅 (öt²-, “to owe”) + -ün.
Pronunciation
- IPA(key): /ø.dyn/
- Hyphenation: ö‧dün
Noun
ödün (definite accusative ödünü, plural ödünler)
- compromise
- Synonym: taviz
Declension
Declension of ödün
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ödün
|
ödünler
|
| definite accusative
|
ödünü
|
ödünleri
|
| dative
|
ödüne
|
ödünlere
|
| locative
|
ödünde
|
ödünlerde
|
| ablative
|
ödünden
|
ödünlerden
|
| genitive
|
ödünün
|
ödünlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ödünüm
|
ödünlerim
|
| 2nd singular
|
ödünün
|
ödünlerin
|
| 3rd singular
|
ödünü
|
ödünleri
|
| 1st plural
|
ödünümüz
|
ödünlerimiz
|
| 2nd plural
|
ödününüz
|
ödünleriniz
|
| 3rd plural
|
ödünleri
|
ödünleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ödünümü
|
ödünlerimi
|
| 2nd singular
|
ödününü
|
ödünlerini
|
| 3rd singular
|
ödününü
|
ödünlerini
|
| 1st plural
|
ödünümüzü
|
ödünlerimizi
|
| 2nd plural
|
ödününüzü
|
ödünlerinizi
|
| 3rd plural
|
ödünlerini
|
ödünlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ödünüme
|
ödünlerime
|
| 2nd singular
|
ödününe
|
ödünlerine
|
| 3rd singular
|
ödününe
|
ödünlerine
|
| 1st plural
|
ödünümüze
|
ödünlerimize
|
| 2nd plural
|
ödününüze
|
ödünlerinize
|
| 3rd plural
|
ödünlerine
|
ödünlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ödünümde
|
ödünlerimde
|
| 2nd singular
|
ödününde
|
ödünlerinde
|
| 3rd singular
|
ödününde
|
ödünlerinde
|
| 1st plural
|
ödünümüzde
|
ödünlerimizde
|
| 2nd plural
|
ödününüzde
|
ödünlerinizde
|
| 3rd plural
|
ödünlerinde
|
ödünlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ödünümden
|
ödünlerimden
|
| 2nd singular
|
ödününden
|
ödünlerinden
|
| 3rd singular
|
ödününden
|
ödünlerinden
|
| 1st plural
|
ödünümüzden
|
ödünlerimizden
|
| 2nd plural
|
ödününüzden
|
ödünlerinizden
|
| 3rd plural
|
ödünlerinden
|
ödünlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ödünümün
|
ödünlerimin
|
| 2nd singular
|
ödününün
|
ödünlerinin
|
| 3rd singular
|
ödününün
|
ödünlerinin
|
| 1st plural
|
ödünümüzün
|
ödünlerimizin
|
| 2nd plural
|
ödününüzün
|
ödünlerinizin
|
| 3rd plural
|
ödünlerinin
|
ödünlerinin
|
|
Derived terms
- ödün vermek (“to compound, to settle”)
- ödüncü
- ödüncülük
Further reading