ödev

See also: odev and oděv

Turkish

Etymology

From öde- (to pay) +‎ -ev (noun-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ø.dev]

Noun

ödev (definite accusative ödevi, plural ödevler)

  1. homework
  2. assignment
  3. duty
  4. task

Declension

Declension of ödev
singular plural
nominative ödev ödevler
definite accusative ödevi ödevleri
dative ödeve ödevlere
locative ödevde ödevlerde
ablative ödevden ödevlerden
genitive ödevin ödevlerin

See also

  • ev ödevi