önbellek
Turkish
Etymology
From ön- (“fore-”) + bellek (“memory”).
Pronunciation
- IPA(key): /øn.bɛl.lɛc/
Noun
önbellek (definite accusative önbelleği, plural önbellekler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | önbellek | önbellekler |
| definite accusative | önbelleği | önbellekleri |
| dative | önbelleğe | önbelleklere |
| locative | önbellekte | önbelleklerde |
| ablative | önbellekten | önbelleklerden |
| genitive | önbelleğin | önbelleklerin |