önmagunk
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈømːɒɡuŋk]
- Hyphenation: ön‧ma‧gunk
- Rhymes: -uŋk
Pronoun
önmagunk
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | önmagunk | — |
| accusative | önmagunkat | — |
| dative | önmagunknak | — |
| instrumental | önmagunkkal | — |
| causal-final | önmagunkért | — |
| translative | önmagunkká | — |
| terminative | önmagunkig | — |
| essive-formal | önmagunkként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | önmagunkban | — |
| superessive | önmagunkon | — |
| adessive | önmagunknál | — |
| illative | önmagunkba | — |
| sublative | önmagunkra | — |
| allative | önmagunkhoz | — |
| elative | önmagunkból | — |
| delative | önmagunkról | — |
| ablative | önmagunktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
önmagunké | — |
| non-attributive possessive – plural |
önmagunkéi | — |