örmögnun
Icelandic
Etymology
Noun
örmögnun f (genitive singular örmögnunar, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | örmögnun | örmögnunin |
| accusative | örmögnun | örmögnunina |
| dative | örmögnun | örmögnuninni |
| genitive | örmögnunar | örmögnunarinnar |