övermakt
Swedish
Etymology
över- (“over-”) + makt (“power”)
Noun
övermakt c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | övermakt | övermakts |
| definite | övermakten | övermaktens | |
| plural | indefinite | övermakter | övermakters |
| definite | övermakterna | övermakternas |