Turkish
Noun
övme (definite accusative övmeyi, plural övmeler)
- verbal noun of övmek
Declension
Declension of övme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
övme
|
övmeler
|
| definite accusative
|
övmeyi
|
övmeleri
|
| dative
|
övmeye
|
övmelere
|
| locative
|
övmede
|
övmelerde
|
| ablative
|
övmeden
|
övmelerden
|
| genitive
|
övmenin
|
övmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övmem
|
övmelerim
|
| 2nd singular
|
övmen
|
övmelerin
|
| 3rd singular
|
övmesi
|
övmeleri
|
| 1st plural
|
övmemiz
|
övmelerimiz
|
| 2nd plural
|
övmeniz
|
övmeleriniz
|
| 3rd plural
|
övmeleri
|
övmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övmemi
|
övmelerimi
|
| 2nd singular
|
övmeni
|
övmelerini
|
| 3rd singular
|
övmesini
|
övmelerini
|
| 1st plural
|
övmemizi
|
övmelerimizi
|
| 2nd plural
|
övmenizi
|
övmelerinizi
|
| 3rd plural
|
övmelerini
|
övmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övmeme
|
övmelerime
|
| 2nd singular
|
övmene
|
övmelerine
|
| 3rd singular
|
övmesine
|
övmelerine
|
| 1st plural
|
övmemize
|
övmelerimize
|
| 2nd plural
|
övmenize
|
övmelerinize
|
| 3rd plural
|
övmelerine
|
övmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övmemde
|
övmelerimde
|
| 2nd singular
|
övmende
|
övmelerinde
|
| 3rd singular
|
övmesinde
|
övmelerinde
|
| 1st plural
|
övmemizde
|
övmelerimizde
|
| 2nd plural
|
övmenizde
|
övmelerinizde
|
| 3rd plural
|
övmelerinde
|
övmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övmemden
|
övmelerimden
|
| 2nd singular
|
övmenden
|
övmelerinden
|
| 3rd singular
|
övmesinden
|
övmelerinden
|
| 1st plural
|
övmemizden
|
övmelerimizden
|
| 2nd plural
|
övmenizden
|
övmelerinizden
|
| 3rd plural
|
övmelerinden
|
övmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
övmemin
|
övmelerimin
|
| 2nd singular
|
övmenin
|
övmelerinin
|
| 3rd singular
|
övmesinin
|
övmelerinin
|
| 1st plural
|
övmemizin
|
övmelerimizin
|
| 2nd plural
|
övmenizin
|
övmelerinizin
|
| 3rd plural
|
övmelerinin
|
övmelerinin
|
|
Verb
övme
- second-person singular negative imperative of övmek
Further reading
- “övme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu