özvegyrigó
Hungarian
Etymology
özvegy (“widow”) + rigó (“thrush”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈøzvɛɟriɡoː]
- Hyphenation: öz‧vegy‧ri‧gó
- Rhymes: -ɡoː
Noun
özvegyrigó (plural özvegyrigók)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | özvegyrigó | özvegyrigók |
| accusative | özvegyrigót | özvegyrigókat |
| dative | özvegyrigónak | özvegyrigóknak |
| instrumental | özvegyrigóval | özvegyrigókkal |
| causal-final | özvegyrigóért | özvegyrigókért |
| translative | özvegyrigóvá | özvegyrigókká |
| terminative | özvegyrigóig | özvegyrigókig |
| essive-formal | özvegyrigóként | özvegyrigókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | özvegyrigóban | özvegyrigókban |
| superessive | özvegyrigón | özvegyrigókon |
| adessive | özvegyrigónál | özvegyrigóknál |
| illative | özvegyrigóba | özvegyrigókba |
| sublative | özvegyrigóra | özvegyrigókra |
| allative | özvegyrigóhoz | özvegyrigókhoz |
| elative | özvegyrigóból | özvegyrigókból |
| delative | özvegyrigóról | özvegyrigókról |
| ablative | özvegyrigótól | özvegyrigóktól |
| non-attributive possessive – singular |
özvegyrigóé | özvegyrigóké |
| non-attributive possessive – plural |
özvegyrigóéi | özvegyrigókéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | özvegyrigóm | özvegyrigóim |
| 2nd person sing. | özvegyrigód | özvegyrigóid |
| 3rd person sing. | özvegyrigója | özvegyrigói |
| 1st person plural | özvegyrigónk | özvegyrigóink |
| 2nd person plural | özvegyrigótok | özvegyrigóitok |
| 3rd person plural | özvegyrigójuk | özvegyrigóik |