øgha
Old Swedish
Etymology
From Old Norse auga, from Proto-Germanic *augô.
Noun
ø̄gha n
Declension
Declension of ø̄gha (weak an-stem)
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ø̄gha | ø̄ghat | ø̄ghun, ø̄ghon | ø̄ghunin, ø̄ghonen |
| accusative | ø̄gha | ø̄ghat | ø̄ghun, ø̄ghon | ø̄ghumin, ø̄ghomen |
| dative | ø̄gha | ø̄ghano | ø̄ghum, ø̄ghom | ø̄ghonom |
| genitive | ø̄gha | ø̄ghans | ø̄ghna | ø̄ghnanna |