Old Norse
Etymology
From ú- + alinn.
Adjective
úalinn (feminine úalin, neuter úalit)
- unborn
Declension
Strong declension of úalinn
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
úalinn
|
úalin
|
úalit
|
| accusative
|
úalinn
|
úalna
|
úalit
|
| dative
|
úǫlnum
|
úalinni
|
úǫlnu
|
| genitive
|
úalins
|
úalinnar
|
úalins
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
úalnir
|
úalnar
|
úalin
|
| accusative
|
úalna
|
úalnar
|
úalin
|
| dative
|
úǫlnum
|
úǫlnum
|
úǫlnum
|
| genitive
|
úalinna
|
úalinna
|
úalinna
|
Weak declension of úalinn
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
úalni
|
úalna
|
úalna
|
| accusative
|
úalna
|
úǫlnu
|
úalna
|
| dative
|
úalna
|
úǫlnu
|
úalna
|
| genitive
|
úalna
|
úǫlnu
|
úalna
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
úǫlnu
|
úǫlnu
|
úǫlnu
|
| accusative
|
úǫlnu
|
úǫlnu
|
úǫlnu
|
| dative
|
úǫlnum
|
úǫlnum
|
úǫlnum
|
| genitive
|
úǫlnu
|
úǫlnu
|
úǫlnu
|
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “úalinn”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 453; also available at the Internet Archive