úri
See also: Appendix:Variations of "uri"
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈuːri]
- Hyphenation: úri
- Rhymes: -ri
Adjective
úri (comparative úribb, superlative legúribb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | úri | úriak |
| accusative | úrit | úriakat |
| dative | úrinak | úriaknak |
| instrumental | úrival | úriakkal |
| causal-final | úriért | úriakért |
| translative | úrivá | úriakká |
| terminative | úriig | úriakig |
| essive-formal | úriként | úriakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | úriban | úriakban |
| superessive | úrin | úriakon |
| adessive | úrinál | úriaknál |
| illative | úriba | úriakba |
| sublative | úrira | úriakra |
| allative | úrihoz | úriakhoz |
| elative | úriból | úriakból |
| delative | úriról | úriakról |
| ablative | úritól | úriaktól |
| non-attributive possessive – singular |
úrié | úriaké |
| non-attributive possessive – plural |
úriéi | úriakéi |
Derived terms
Further reading
- úri in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
Old Norse
Noun
úri
- dative singular of úr