úrrá
See also:
urra
,
úrra
,
and
urrà
Hungarian
Etymology
úr
(
“
master; gentleman
”
)
+
-vá
(
“
[changing] into
”
,
translative case ending
)
Pronunciation
IPA
(key)
:
[ˈuːrːaː]
Hyphenation:
úr‧rá
Noun
úrrá
translative
singular of
úr
Derived terms
úrrá lesz