úttörőtábor
Hungarian
Etymology
úttörő (“pioneer”) + tábor (“camp”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈuːtːørøːtaːbor]
- Hyphenation: út‧tö‧rő‧tá‧bor
Noun
úttörőtábor (plural úttörőtáborok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | úttörőtábor | úttörőtáborok |
| accusative | úttörőtábort | úttörőtáborokat |
| dative | úttörőtábornak | úttörőtáboroknak |
| instrumental | úttörőtáborral | úttörőtáborokkal |
| causal-final | úttörőtáborért | úttörőtáborokért |
| translative | úttörőtáborrá | úttörőtáborokká |
| terminative | úttörőtáborig | úttörőtáborokig |
| essive-formal | úttörőtáborként | úttörőtáborokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | úttörőtáborban | úttörőtáborokban |
| superessive | úttörőtáboron | úttörőtáborokon |
| adessive | úttörőtábornál | úttörőtáboroknál |
| illative | úttörőtáborba | úttörőtáborokba |
| sublative | úttörőtáborra | úttörőtáborokra |
| allative | úttörőtáborhoz | úttörőtáborokhoz |
| elative | úttörőtáborból | úttörőtáborokból |
| delative | úttörőtáborról | úttörőtáborokról |
| ablative | úttörőtábortól | úttörőtáboroktól |
| non-attributive possessive – singular |
úttörőtáboré | úttörőtáboroké |
| non-attributive possessive – plural |
úttörőtáboréi | úttörőtáborokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | úttörőtáborom | úttörőtáboraim |
| 2nd person sing. | úttörőtáborod | úttörőtáboraid |
| 3rd person sing. | úttörőtábora | úttörőtáborai |
| 1st person plural | úttörőtáborunk | úttörőtáboraink |
| 2nd person plural | úttörőtáborotok | úttörőtáboraitok |
| 3rd person plural | úttörőtáboruk | úttörőtáboraik |
Further reading
- úttörőtábor in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.