ümkamen

See also: umkamen and umkämen

Low German

Etymology 1

From the verb, see below. Cognate with Dutch omgekomen (“killed, dead”), omkomen (“to die, to be killed”).

Adjective

ümkamen (no comparative, no superlative)

  1. killed, dead
Declension
The template Template:nds-decl-adj3 does not use the parameter(s): 
3=ümkamen
Please see Module:checkparams for help with this warning.

Positive forms of ümkamen
gender singular plural
masculine feminine neuter all genders
predicative — — — —
partitive — — — —
strong declension
(without article) 		nominative ümkamen ümkamen ümkamen ümkamen
oblique ümkamen ümkamen ümkamen ümkamen
weak declension
(with definite article) 		nominative de ümkamen de ümkamen dat ümkamen de ümkamen
oblique den ümkamen de ümkamen dat ümkamen de ümkamen
mixed declension
(with indefinite article) 		nominative en ümkamen en ümkamen en ümkamen (keen) ümkamen
oblique en ümkamen en ümkamen en ümkamen (keen) ümkamen

Etymology 2

From üm- +‎ kamen.

Verb

ümkamen (present kümmt üm, past keem üm, past participle ümkamen, auxiliary verb wesen)

  1. to die, be killed
Conjugation
Conjugation of ümkamen (class 3 strong verb, separable)
infinitive ümkamen
main clause subordinate clause
present preterite present preterite
1st person singular kaam üm keem üm ümkaam ümkeem
2nd person singular kümmst üm keemst üm ümkümmst ümkeemst
3rd person singular kümmt üm keem üm ümkümmt ümkeem
plural kaamt üm kemen üm ümkaamt ümkemen
imperative
singular kaam üm
plural kaamt üm
present past
participle ümkamen ümkamen

Note: This conjugation is one of many.
Neither its grammar nor spelling apply to all dialects.

Further reading

  • Plattmakers.de: [1]
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.