ünsüz
Turkish
Etymology
From ün (“reputation, voice”) + -süz.
Pronunciation
- IPA(key): [ynˈsyz]
- Hyphenation: ün‧süz
Adjective
ünsüz
Noun
ünsüz (definite accusative ünsüzü, plural ünsüzler)
- (linguistics) consonant (abbreviated)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ünsüz | ünsüzler |
| definite accusative | ünsüzü | ünsüzleri |
| dative | ünsüze | ünsüzlere |
| locative | ünsüzde | ünsüzlerde |
| ablative | ünsüzden | ünsüzlerden |
| genitive | ünsüzün | ünsüzlerin |