Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اوركنتی (ürküntü, “a sudden fright, panic”),[1] from Ottoman Turkish اوركمك (ürkmek, “to be frightened, to start with fright, especially for a horse to shy”), from Proto-Turkic *ürk- (“to be afraid”),[2][3] morphologically ürk- + -ün + -tü.
Pronunciation
- IPA(key): /yɾ.cynˈty/
- Hyphenation: ür‧kün‧tü
Noun
ürküntü (definite accusative ürküntüyü, plural ürküntüler)
- The feeling of being afraid or frightened; fright.
- Synonyms: korku, (obsolete) haşyet, (obsolete) tevahhuş
Declension
Declension of ürküntü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ürküntü
|
ürküntüler
|
| definite accusative
|
ürküntüyü
|
ürküntüleri
|
| dative
|
ürküntüye
|
ürküntülere
|
| locative
|
ürküntüde
|
ürküntülerde
|
| ablative
|
ürküntüden
|
ürküntülerden
|
| genitive
|
ürküntünün
|
ürküntülerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ürküntüm
|
ürküntülerim
|
| 2nd singular
|
ürküntün
|
ürküntülerin
|
| 3rd singular
|
ürküntüsü
|
ürküntüleri
|
| 1st plural
|
ürküntümüz
|
ürküntülerimiz
|
| 2nd plural
|
ürküntünüz
|
ürküntüleriniz
|
| 3rd plural
|
ürküntüleri
|
ürküntüleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ürküntümü
|
ürküntülerimi
|
| 2nd singular
|
ürküntünü
|
ürküntülerini
|
| 3rd singular
|
ürküntüsünü
|
ürküntülerini
|
| 1st plural
|
ürküntümüzü
|
ürküntülerimizi
|
| 2nd plural
|
ürküntünüzü
|
ürküntülerinizi
|
| 3rd plural
|
ürküntülerini
|
ürküntülerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ürküntüme
|
ürküntülerime
|
| 2nd singular
|
ürküntüne
|
ürküntülerine
|
| 3rd singular
|
ürküntüsüne
|
ürküntülerine
|
| 1st plural
|
ürküntümüze
|
ürküntülerimize
|
| 2nd plural
|
ürküntünüze
|
ürküntülerinize
|
| 3rd plural
|
ürküntülerine
|
ürküntülerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ürküntümde
|
ürküntülerimde
|
| 2nd singular
|
ürküntünde
|
ürküntülerinde
|
| 3rd singular
|
ürküntüsünde
|
ürküntülerinde
|
| 1st plural
|
ürküntümüzde
|
ürküntülerimizde
|
| 2nd plural
|
ürküntünüzde
|
ürküntülerinizde
|
| 3rd plural
|
ürküntülerinde
|
ürküntülerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ürküntümden
|
ürküntülerimden
|
| 2nd singular
|
ürküntünden
|
ürküntülerinden
|
| 3rd singular
|
ürküntüsünden
|
ürküntülerinden
|
| 1st plural
|
ürküntümüzden
|
ürküntülerimizden
|
| 2nd plural
|
ürküntünüzden
|
ürküntülerinizden
|
| 3rd plural
|
ürküntülerinden
|
ürküntülerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ürküntümün
|
ürküntülerimin
|
| 2nd singular
|
ürküntünün
|
ürküntülerinin
|
| 3rd singular
|
ürküntüsünün
|
ürküntülerinin
|
| 1st plural
|
ürküntümüzün
|
ürküntülerimizin
|
| 2nd plural
|
ürküntünüzün
|
ürküntülerinizin
|
| 3rd plural
|
ürküntülerinin
|
ürküntülerinin
|
|
Derived terms
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “اوركنتی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 246
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ürk-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “ürk-”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “ürküntü”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu