þincg

Old English

Pronunciation

  • IPA(key): /θinj/, [θind͡ʒ]

Noun

þinċġ n

  1. alternative form of þing

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative þinċġ þinċġ
accusative þinċġ þinċġ
genitive þinċġes þinċġa
dative þinċġe þinċġum

Descendants

  • Middle English: þingc, þinȝ, þincge, thinche, thenge