þincg
Old English
Pronunciation
IPA
(key)
:
/θinj/
,
[θind͡ʒ]
Noun
þinċġ
n
alternative form of
þing
Declension
Strong
a
-stem:
singular
plural
nominative
þinċġ
þinċġ
accusative
þinċġ
þinċġ
genitive
þinċġes
þinċġa
dative
þinċġe
þinċġum
Descendants
Middle English:
þingc
,
þinȝ
,
þincge
,
thinche
,
thenge