þoncian
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθon.ki.ɑn/, [ˈθoŋ.ki.ɑn]
Verb
þoncian
- alternative form of þancian
Conjugation
Conjugation of þoncian (weak, class 2)
| infinitive | þoncian | þoncienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | þonciġe | þoncode |
| second person singular | þoncast | þoncodest |
| third person singular | þoncaþ | þoncode |
| plural | þonciaþ | þoncodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | þonciġe | þoncode |
| plural | þonciġen | þoncoden |
| imperative | ||
| singular | þonca | |
| plural | þonciaþ | |
| participle | present | past |
| þonciende | (ġe)þoncod | |