þræsk
Old Swedish
Etymology
Onomatopoeic, from the sound of stepping in water or very spongy ground.
Noun
þræsk n
Declension
Declension of þræsk (strong a-stem)
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þræsk | þræskit | þræsk | þræskin |
| accusative | þræsk | þræskit | þræsk | þræskin |
| dative | þræski, þræske | þræskinu, þræskeno | þræskum, þræskom | þræskumin, þræskomen |
| genitive | þræsks | þræsksins | þræska | þræskanna |
Descendants
- Swedish: träsk