þriþi
Old Swedish
Etymology
From Old Norse þriði, from Proto-Germanic *þridjô.
Adjective
þriþi
Declension
Declension of þriþi (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | þriþi þriþi |
þriþi, þriþia | þriþia |
| accusative | þriþia | þriþiu þriþio |
þriþia |
| dative | þriþia | þriþiu þriþio |
þriþia |
| genitive | þriþia | þriþiu þriþio |
þriþia |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | þriþiu þriþio |
þriþiu þriþio |
þriþiu þriþio |
| accusative | þriþiu þriþio |
þriþiu þriþio |
þriþiu þriþio |
| dative | þriþiu þriþio |
þriþiu þriþio |
þriþiu þriþio |
| genitive | þriþiu þriþio |
þriþiu þriþio |
þriþiu þriþio |
Descendants
- Swedish: tredje