þryþcyning

Old English

Etymology

From þrȳþ +‎ cyning.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθryːθˌky.ninɡ/, [ˈθryːθˌky.niŋɡ]

Noun

þryþcyning m (nominative plural þrȳþcyning)

  1. (poetic) mighty king (used of God)

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative þrȳþcyning
accusative þrȳþcyning
genitive þrȳþcyninges
dative þrȳþcyninge

References