þurhþyrlian
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /θurxˈθyːr.li.ɑn/, [θurˠxˈθyːrˠ.li.ɑn]
Verb
þurhþȳrlian
- to pierce
Conjugation
Conjugation of þurhþȳrlian (weak, class 2)
| infinitive | þurhþȳrlian | þurhþȳrlienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | þurhþȳrliġe | þurhþȳrlode |
| second person singular | þurhþȳrlast | þurhþȳrlodest |
| third person singular | þurhþȳrlaþ | þurhþȳrlode |
| plural | þurhþȳrliaþ | þurhþȳrlodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | þurhþȳrliġe | þurhþȳrlode |
| plural | þurhþȳrliġen | þurhþȳrloden |
| imperative | ||
| singular | þurhþȳrla | |
| plural | þurhþȳrliaþ | |
| participle | present | past |
| þurhþȳrliende | þurhþȳrlod | |
See also
- þȳrlung (“piercing”)